Informacja

Blog przeniesiony na koreanmagic.wordpress.com

Tsunami koreańskiej muzyki zalewa świat

Jeżeli odwiedziłeś mojego bloga szukając informacji o Korei, fenomen kpop`u zapewne nie jest ci obcy. Jeśli natomiast trafiłeś tu zupełnie przez przypadek to oznacza, że nie nadążasz za współczesnym rynkiem muzycznym.

Kpop, a właściwie koreański pop, to nie tylko muzyka łącząca w sobie według magazynu muzycznego Rolling Stone muzyczne brzmienie zachodu z energetycznym japońskim stylem, to również kolorowa subkultura coraz to popularniejsza wśród młodzieży całego świata. Muszę przyznać, ze jeszcze dwa-trzy lata temu sama próbowałam wpasować się w ramy wizerunkowe kpop`u. Największy wpływ miał na mnie wizerunek debiutujacego wtedy zespołu 2ne1 – oryginale marynarki, dziwaczne okulary, wyrazisty kolor, zalotny makijaż CL. Muzyka jaka zaczęłam wtedy słuchać wpłynęła na moje postrzeganie świata. To dzięki niej zakochałam się w Korei i mimo ponad rocznej przerwy jestem zafascynowana nią równie mocno. Po kilku miesiacach przestałam zwracać uwagę na dziwne spojrzenia znajomych i rodziny dla który fascynacja Azja była niezrozumiała abstrakcja, niczym hipster zaczęłam obnosić się ze swoim dziwnym jak na standardy europejskie gustem muzycznym. Po tych kilku latach nie jestem już hipsterem, bo kpop jest wszędzie. Nie wierzysz? Czytałeś w nastoletnich latach magazyny Popcorn czy Bravo? Głupie pytanie – chyba każdy z nas miał je chociaż raz w ręku. Teraz obok plakatów  One Direction czy innych młodocianych gwiazdek znajdziemy plakaty koreańskich zespołów. Kilka miesięcy temu fani Big Bang mogli nad łóżkiem wywiesić wizerunek swojego idola z polskiej gazety, natomiast w lipcu za kilka złotych można było nabyć plakat zespołu Beast. Zapytacie zapewne czy je mam? Otóż …nie, ale nie dlatego, że nie chciałam – stwierdziłam po prostu, iż ktoś kto wybierał te zdjęcia musiał kompletnie nie wiedzieć z czym ma do czynienia. Kto by chciał mieć posters Big Bang z kilku miesięcy po debiucie, gdzie każdy z nich przechodził jeszcze mutację? Ja nie:) Ówczesny wizerunek to co innego. Kpop jest wszędzie, niedługo dojdzie do tego, że otwierajac lodówkę usłyszymy koreańskie popowe gwiazdki.

Pokonują międzynarodowe sławy muzyczne w konkursach popularności, podróżują po całym świecie w mega efektowne trasy koncertowe, projektanci zabijają się o promocję w ich teledyskach. Nie zapominajmy też o kolaboracjach muzycznych: Akon, Will.i.im czy Amerie wyczuli dla siebie idealna szansę na promocję w Azji, natomiast Wonder Girs i 2ne1 jeszcze silniej wbija się klinem w gusta zachodnich słuchaczy.

Przed kpopem nie ma ucieczki. Czy go polubisz? Nie musisz. Nie będziesz mógł jednak udawać, że go nie widzisz. 

Życzenia urodzinowe po koreańsku

생일축하합니다
saengil chukha hamnida

—

Seng el chukhahamnida
sengil chukhahamnida
saranghanun (imię)
sengil chukhahamnida

🙂

Magia koreańskich nazwisk

Witajcie po bardzo długiej przerwie:) 

***

Na bloga zaglądają zapewne także osoby, które dopiero zaczynają swoją przygodę z Krajem Porannej Świeżości. Jedną z pierwszych rzeczy, którą takowe osoby powinny poznać, jest kwestia budowania nazwisk. Pamiętam siebie sprzed kilku lat, zafascynowaną zespołem BIG BANG, szukającą wszelkich informacji na temat kraju z którego pochodzą członkowie zespołu. Jak na imię ma G-Dragon? Sprawy nie ułatwiała trzy członowa budowa pełnego imienia i nazwiska.

Drogie fanki i fani. W kwestii nazwisk musicie pamiętać o jednej podstawowej rzeczy. W przeciwieństwie np. do Europy, w Korei buduje się nazwiska w odwrotny sposób – nazwisko (seong) poprzedza więc imię (myeong).

Przykład: G-Dragon z Big Bang – Kwon Ji Yong – Kwon nazwisko, imię lidera to Ji Yong.

Obecnie wykorzystuje się jedynie około 250 koreańskich nazwisk – najpopularniejsze to Kim, Lee i Park, które nosi prawie połowa mieszkańców Korei Północnej i Południowej.

Koreańskie nazwisko zwykle jest jednosylabowe, zaś imię dwusylabowe. Drugie imiona, stosowane w kulturze zachodu, nie są przyjęte. Wielu Koreańczyków nosi imiona składające się z jednej sylaby „imienia pokoleniowego” i jednej sylaby indywidualnej, choć praktyka ta w młodszych pokoleniach zanika. Sylaba pochodząca z „imienia pokoleniowego” jest taka sama dla rodzeństwa w Korei Północnej, zaś w Korei Południowej jest wspólna dla wszystkich osób tego samego pokolenia rodziny pojmowanej na znacznie szerszą skalę. Zamężne kobiety i żonaci mężczyźni zwykle pozostają przy swoich nazwiskach, dzieci zaś przyjmują nazwisko ojca.

Współcześnie nazwiska koreańskie podzielone są na bon-gwan (klany) – rodziny w szerszym rozumieniu, z rodowodem sięgających dawnych epok historycznych. Każdy klan przyporządkowany jest do konkretnego miejsca, według patrylinearnego systemu pokrewieństwa.

Zapisy wczesnych nazwisk pochodzących z języka koreańskiego znaleźć można w okresie Trzech Królestw Korei (57 p.n.e. – 668 n.e.), lecz w miarę stopniowego przejmowania pisma chińskiego zostały one zastąpione nazwiskami zapisywanymi znakami alfabetu chińskiego. W latach wpływów mongolskich i mandżurskich klasy rządzące dodawały do swych nazwisk koreańskich elementy mongolskie i mandżurskie. Dodatkowo, w okresie, gdy Korea znajdowała się pod rządami Japonii w początkach XX wieku Koreańczycy byli zmuszani do przyjmowania nazwisk japońskich. W ostatnich dekadach da się zauważyć trend przyjmowania koreańskich słów jako nazwisk.

Współcześni Koreańczycy, kiedy posługują się językami zachodnimi, latynizują swoje nazwiska na różne sposoby, najczęściej zmieniając ich wymowę tak, by była jak najbliższa ortografii języka angielskiego. Niektórzy utrzymują wówczas tradycyjną koreańską kolejność nazwiska i imienia, inni zaś zmieniają porządek swoich nazwisk dostosowując go do spotykanego w krajach Zachodu.

sourse: wikipedia.pl

Narodowe symbole Korei Południowej

Hymn

Narodowy hymn Korei nosi nazwę Aegukga, co w języku koreańskim oznacza „Pieśń patriotyczną” albo „Pieśń miłującą kraj”. Powszechnie wierzy się, że tekst hymnu powstał podczas uroczystości z okazji rozpoczęcia budowy Bramy Niepodległości [została wniesiona dla uczczenia zakończenia wojny japońsko-chińskiej  i zrzucenia chińskiego protektoratu Korei] w Seulu w 1896 roku. Autorem tekstu miał być polityk Yun Chiho albo An Chang-ho, koreański niezależny aktywista społeczny. Początkowo Aegukga była śpiewana do dźwięków szkockiej pieśni ludowej „Auld Lang Syne”, która została „przywieziona” przez misjonarzy z Zachodu. Każdy chyba zna tę pieśń. Posłuchać można jej klikając TU.

Tymczasowy Rząd Republiki Koreańskiej (1919-1945) w Szanghaju przyjął Aegukgę jako swój narodowy hymn. Gdy 15 sierpnia 1948 roku proklamowano Republikę Korei w końcu zastąpiono szkocka melodię, nową  skomponowaną przez wybitnego koreańskiego kompozytora, Ahn Eak-tae`a.

Kompozytor An Ik-Tae zmarł w 1965 roku a prawa autorskie do jego muzyki wygasną w roku 2015. Dwa koreańskie zespoły piłkarskie zostały pozwane przez posiadaczy praw do muzyki hymnu o nieautoryzowane odgrywanie pieśni w grudniu 2003 roku. W marcu 2005 r. wdowa po kompozytorze, Lolita An oraz jej rodzina, zrzekła się praw Aegukga na rzecz Południowokoreańskiego rządu.

Flaga

Flaga Korei

Flaga Korei Południowej jest białym kwadratem w środku którego umieszczony jest czerwono – niebieski symbol „ostatecznej jedności” taijitu, po koreańsku Teageuk. Symbol ten na zachodzie jest niepoprawnie podpisywany jako „yin i yang”. [Symbol ten powinniśmy więc  nazywać z chińskiego taijitu mimo, iż składa się on z dwóch pierwiastków zwanych yin i yang]. kolor czerwony symbolizuje niebo, a niebieski ziemię. W tej kombinacji przedstawiają idealną harmonię w naturze.

Wokół  taijitu znajdują się cztery tygramy (gua). Każdy z nich składa się  z trzech linii – ciągłych (symbolizują yang) lub przerywanych (yin). Dwa gua składają się z kolei na jeden heksagram.

Trygamy |||, |¦|, ¦|¦, i ¦¦¦ oznaczają odpowiednio: siłę, blask, wodę ipłodność. Barwy niebieska, czerwona i biała to symbol czujności, wytrwałości i niewinności. Biel jest narodową barwą Koreańczyków. Jest symbolem czystości, ducha pokoju i sprawiedliwości.

Najwcześniejsze zachowane wyobrażenie koreańskiej flagi, znajdujące się w książce Amerykańskiej Marynarki Wojennej pt:" Flags of Maritime Nations" z 1882 roku. Flaga ta obowiązywała w latach 1882-1910.

Flagę ustanowiono w 1882. Przyjęto ją oficjalnie 25 stycznia 1950, a ostatnie zmiany wprowadzono 21 lutego 1984.

Godło

Godło Korei Południowej przedstawia kwiat o pięciu stylizowanych, żółtych (lub – na niektórych wersjach godła – szarych) płatkach. Kwiatem tym jest Ketmia syryjska (łac. Hibiscus syriacus, kor. Mugunghwa). W jego środku znajduje się czerwono-niebieski symbol taeguki, obecny też na fladze. Wokół kwiatu znajduje się biało-niebieska wstęga z napisem w hangyl – 대한민국 Daehan Minguk (kor. Republika Korei).

Godło zostało zatwierdzone 3 lipca 1970.